Oto­büs du­ra­ğın­da bek­ler­ken, 78 yaş­la­rın­da bi­ri­si ile soh­bet et­tik. Ko­nuş­ma­mız sı­ra­sın­da bu ki­şi de­di ki- "Ça­lış­ma­yan or­gan yok olur." 
Bu ne de­mek di­ye sor­du­ğum­da "Eğer or­gan­la­rı­mı­zı ça­lış­tır­maz­sak, tem­bel­le­şir özel­li­ği­ni kay­be­der ve yok olur. Me­se­la aya­ğı­mız, ge­rek­ti­ği ka­dar yü­rü­yüş yap­maz­sak, mer­di­ven çık­maz­sak, yü­rü­me­miz zor­la­şır yü­rü­ye­mez olu­ruz" de­di. 
Bu mi­sal­le­ri ço­ğal­ta­bi­li­riz. Bey­ni­mi­zi ge­rek­ti­ği ka­dar ça­lış­tır­maz­sak, he­sap ya­pıp ki­tap oku­maz­sak, be­yin özel­li­ği­ni kay­bet­me­ye baş­lar. Bu­nun ilk saf­ha­sı unut­kan­lık­tır. İsim­le­ri, eş­ya­la­rı koy­du­ğu­muz yer­le­ri, şa­hıs­la­rı unut­ma­ya baş­la­rız. So­nun­da en ya­kı­nı­mız­da­ki­le­ri ta­nı­maz ha­le ge­li­riz.
Vü­cu­du­mu­zun ta­ma­mı­nı sis­te­ma­tik ola­rak ça­lış­mak, sağ­lık­lı ol­ma­sı­nı sağ­la­mak du­ru­mun­da­yız. Ken­di­mi­zi ge­ri çe­ker­sek, iş gö­re­mez psi­ko­lo­ji­si­ne dü­şer­sek, ken­di­mi­zi yok ol­ma komp­lek­si­ne so­ka­rız.
Bu du­rum ha­ya­tın, bü­tün ev­re­le­ri için ge­çer­li­dir. Der­nek, va­kıf, si­vil top­lum ör­güt­le­ri de böy­le­dir. Bu ça­lış­ma­lar da ak­tif bir du­rum yok­sa, et­kin­li­ği­ni kay­bet­miş­se yok ol­ma­ya mah­kum­dur.
De­vam­lı ye­ni pro­je üre­ti­lip, güç ka­za­nıp ça­lış­tı­rıl­ma­sı ge­re­kir. Ye­ni fi­kir­le­re açık ol­ma­lı, kar­şı­lık­lı fi­kir alış­ve­ri­şi ya­pıl­ma­lı­dır. O za­man bü­tün or­gan­la­rı ha­re­ke­te ge­çer, yok ol­mak­tan kur­tu­lur. 
Bir dev­let dü­şü­nün. Bu dev­let bü­tün or­gan­la­rı ile ça­lı­şı­yor, hiz­met üre­ti­yor­sa o dev­let ba­ki olur. Ayak­ta ka­lır, güç­lü olur. Du­rum ter­si­ne ise bu kö­tü­ye işa­ret­tir. Şu an­da, ka­mu ku­rum­la­rın­da ça­lı­şan per­so­ne­lin çok azı ça­lı­şı­yor, di­ğer­le­ri ban­ka­ma­tik me­mu­ru ol­muş­lar. Ay ba­şı ge­lin­ce ma­aşı­nı alı­yor­lar, iş yap­tık­la­rı yok. İş ta­ki­bi­ne ge­len va­tan­daş, bu­gün git­sin ya­rın gel­sin. Kim­se­nin umu­run­da de­ğil.
Göl­ba­şı’n­da bu­lu­nan ar­sa­mın üze­rin­de, be­le­di­ye­nin imar har­cı tak­yi­ta­dı var­dı. Bu bor­cu, 2011 yı­lın­da öde­dim. Tak­yi­da­tı kal­dır­ma ya­zı­sı­nı Be­le­di­ye­den ala­rak, ay­nı gün ta­pu­ya ge­tir­dim. Ta­puya ya­zı­yı tes­lim et­ti­ğim­de "Ta­mam siz gi­de­bi­lir­si­niz, biz tak­yi­da­tı kal­dı­rı­rız” de­di­ler. 20 Ha­zi­ran 2018 ta­ri­hinde ta­pu­da bu ar­sa ile il­gi­li iş­lem yap­mak is­te­di­ğim­de, bah­set­ti­ğim tak­yi­dat yi­ne kar­şı­ma çık­tı. Be­le­di­ye­den yi­ne ya­zı ge­tir­dim, Ta­pu mü­dü­rü­ne ilet­tim. Mü­dür be­yin gö­rev ver­di­ği ele­man­lar, yi­ne ipe un ser­di­ler. Be­nim ıs­ra­rım üze­ri­ne tak­yi­dat kalk­tı. Ben az çok bu işi bil­di­ğim için ıs­rar­cı ol­dum, işi­mi bi­tir­dim. Pe­ki sa­de va­tan­daş­lar ne ya­pa­cak­lar? O za­man işin bi­ti­ril­me­si için baş­ka yol­lar ara­nı­yor.   
Bu ben­zet­me, bü­tün ka­mu ku­rum­la­rı için yay­gın­laş­tı­rı­la­bi­lir. Fran­sa'da ça­lış­tı­ğı­nı söy­le­yen bir iş­çi­miz di­yor ki; "Fran­sa’da ka­mu ku­ru­mu­na işi­niz düş­tü­ğün­de, ev­ra­kı­nız ta­mam­sa ev­ra­kı­nı­zı tes­lim edi­yor­su­nuz, işi­niz ta­kın­tı­ya uğ­ra­ma­dan so­nuç­la­nı­yor.
De­mek ki "OR­GAN­LA­RI­MI­ZI ÇA­LIŞ­TIR­MA­MIZ GE­RE­Kİ­YOR. AK­Sİ TAK­DİR­DE ÇA­LIŞ­MA­YAN OR­GA­NI­MIZ YOK OLU­YOR". 
Be­de­ni, mad­di, ma­ne­vi bü­tün or­gan­la­rı­mı­zı iyi ça­lış­tı­ra­lım. Sağ­lık­lı ol­sun­lar, ve­rim­li ol­sun­lar, yok ol­ma­sın­lar.