Son za­man­lar­da çok ve çe­şit­li mu­ha­be­re şe­kil­le­ri tü­re­di. Sos­yal med­ya, akıl­lı te­le­fon, in­ter­net ga­ze­te­ci­li­ği, te­le­viz­yon ka­nal­la­rı… Çok ses­li ama ahenk­siz bir ko­ro… İç­le­rin­de doğ­ru ve te­miz söy­le­yen­ler var­dır an­cak o de­to­ne­ler var ya o de­to­ne­ler! Gel de ara­ma Ne­şet'in sa­zın­da ki sö­zün­de ki sa­mi­mi­ye­ti!
İş­te bu yüz­den, şu an­lat­tı­ğım ha­ber ve bil­gi çöp­lü­ğün­de, tıp­kı Ne­şet'i arar gi­bi, bir ya­zı gö­zü­me ta­kıl­dı.  Oku­du­ğum ya­zı­yı hiç doğ­ru­la­ma­ya ça­lış­ma­dım. Tüm ben­li­ğim, ilik­le­rim, ta­bi­atım, hep­si de önü­me geç­ti ve dur de­di… Oku­dum. Dur­dum ve bir da­ha, sin­di­re sin­di­re oku­dum. An­la­dım ama içi­mi ye­rin­den oy­na­tan so­nu­cu ci­la­la­mak için bir kez da­ha ses­li oku­dum:
"Al­man­ya'da bir okul­da, mü­fet­tiş, ma­te­ma­tik der­si­ne ka­tı­lır. Ders sı­ra­sın­da mü­fet­tiş, öğ­ren­ci­le­rin ki­tap­la­rı ara­sın­da bir fo­to­ko­pi ka­ğı­dı­nın var­lı­ğı­nı tes­pit eder. Öğ­ret­me­ne bu­nun ne­de­ni­ni so­rar. Öğ­ret­men : "Efen­dim, bu ki­tap son el­li yıl­dır okul­la­rı­mız­da oku­tul­mak­ta. Ba­kan­lı­ğı­mız, son za­man­lar­da ge­li­şen ba­zı ma­te­ma­tik te­ori­le­ri­ni, bil­gi­le­ri­ni, bu şe­kil­de ta­mam­la­ma­yı ve ki­tap­la­ra ek­le­me­yi uy­gun bul­muş!"


Al­man­ya! Bun­dan el­li se­ne ön­ce, ikin­ci dün­ya sa­va­şın­dan son­ra ta­ru­mar ol­muş ve düş­tü­ğü yer­den kal­dır­mak için, elin­den tut­tu­ğu­muz Al­man­ya! Ama bir şe­kil­de ne yap­ma­sı, ne­re­den baş­la­ma­sı ge­rek­ti­ği­ni bi­len, her şe­yin ön­ce­sin­de, sağ­lam bir ze­min ara­yı­şı­nın ol­du­ğu­nun far­kın­da bir Al­man­ya… Eği­ti­mi te­mel ola­rak ka­bul et­mek, ça­ğın bir ge­rek­li­li­ği­dir. Bir bil­gi­sa­yar­da en ön­ce iş­le­tim sis­te­mi dü­şü­nü­lür, vi­rüs ko­ru­ma de­ğil! İyi ya­pıl­mış bir iş­le­tim sis­te­mi­ne za­ten vi­rüs bu­laş­maz. 
Al­man­ya ile ben­zer­lik­le­ri­miz var. İki Ül­ke de ya­şa­dık­la­rı sa­vaş­la­rın so­nun­da di­be vur­muş­lar. Me­se­le, to­par­la­nır­ken, ze­mi­ni oluş­tu­ra­cak ele­ment­le­ri sağ­lam seç­mek. Eği­tim­de bin yıl­dır de­ğiş­me­yen bir şey var­sa o da öğ­ren­ci ve öğ­ret­men­dir. Eği­tim ze­mi­ni­nin ya­ni sis­te­min sağ­lam ol­ma­sı, eği­ti­min ama­cı­na ulaş­ma­sı­na kat­kı sağ­lar. Öğ­ret­men de öğ­ren­ci de hu­zur­lu, mut­lu ve ba­şa­rı­lı olur. Mem­le­ke­tin sos­yo­kül­tü­rel ya­pı­sı­na uy­gun di­zayn edil­miş bir eği­tim sis­te­mi ya­pıl­dı­ğın­da, ge­le­cek ne­sil­le­ri in­şa ede­cek bir ya­pı ol­du­ğu­na ka­na­at ge­ti­ril­di­ğin­de, o ar­tık kut­sal bir ya­pı­ya bü­rün­müş de­mek­tir. Do­ku­nul­maz­dır… Her fır­sat­ta, sö­züm ona de­ği­şik­lik, ye­ni­lik, çı­ğır aç­mak gi­bi kulp­lar­la mü­da­ha­le et­mek, eği­tim sis­te­mi­ne, Ül­ke­ye ve be­ka­sı­na ve­ri­le­cek en bü­yük za­rar­dır. Dün­ya mil­let­le­ri­nin eği­tim ko­nu­sun­da ki mu­ka­ye­se­le­ri­ne ba­kar­sak, ba­şa­rı­yı et­ki­le­yen en önem­li ak­tö­rün "say­gı" ele­men­ti ol­du­ğu­nu gö­rü­rüz. Mem­le­ket adı­na, mem­le­ket için "hem­fi­kir" ola­bi­len top­lum­lar, ça­ğı sırt­la­ma­yı be­ce­ren­ler­dir.


1986 yı­lın­da li­se­de, üni­ver­si­te­ye ça­lı­şı­yo­ruz. Ça­lış­kan bir ar­ka­da­şı­mı­za, da­yı­sı, İs­tan­bul'dan "üni­ver­si­te­ye ha­zır­lık" ki­ta­bı yol­la­mış. Ço­rum böy­le bir ki­tap gör­me­miş. Çok kıy­met­li. Oğ­lan, ki­ta­bı hiç in­cit­me­den ça­lı­şıp bi­tir­di. Ha­cet­te­pe tıp'ı ka­zan­dı. Bir­kaç se­ne da­ha do­laş­tı di­ğer ço­cuk­lar­da. Ter­te­miz. Bir ta­ne­si üs­tü­ne çay dök­müş. Linç ede­cek­ti ma­hal­le­li. Cad­de­de gör­sem, ha­la ters ters ba­ka­rım. 


Üs­tü­ne çay dö­kül­dü­ğün­de bir ki­ta­bın, umu­ru­muz­da ol­mu­yor­sa, kor­ka­lım ge­le­cek­ten. Bu­gün ba­sı­lan ki­ta­bın 86 yı­lın­da ki ki­tap 'tan da­ha de­ğer­li ol­du­ğu­nu söy­lü­yor­sa bi­ri­le­ri, dert­le­ri de­ğil­dir eği­tim. 
Bir ço­cuk gö­rü­yo­rum sa­bah­la­rı oku­la gi­der­ken. Sır­tın­da çan­ta­sı, elin­de bes­len­me… Yü­zü ne­şe sa­çı­yor, ko­şar adım he­ye­can­lı.  Uzak­la­ra ba­kan göz­le­rin­de bir ışıl­tı, ya­rın­lar­dan emin. Fı­rın­dan ye­ni çık­mış ki­ta­bın mü­rek­kep ko­ku­su bur­nun­da, bir­kaç ay son­ra de­ği­şe­cek ye­ni sis­tem­den ha­ber­siz… As­lın­da ona ye­ter­di bir tah­ta bir de te­be­şir ver­se­niz, göl­ge­sin­de bü­yü­sün, bı­rak­ma­yın tek öğ­ret­men­siz…