ENİSE AĞBAL ÜŞÜMÜŞ Bir deyim vardır, “Ev danasının kıymeti olmaz” diye. Öyle midir gerçekten ya da öyle olmalı mıdır? Bu deyim aslında öyle olması gerektiğini değil de, maalesef olmaması gerekeni oldurduğumuzu anlatıyor aslında bize. Evin danası neden kıymetsiz olsun ki? Eğer ev danasına kıymet verilmiyorsa, kıymet vermede cimrilik yapanların değer bilmediğindendir. Sahip olduğumuz değerler, gözümüzde kıymetsizleşiyorsa, oturup kendimizi baştan aşağı sorgulamalıyız. Ev danasından maksadın aslen dana olmadığını, bir benzetme sanatı olan teşbihle yola çıkılıp, sahip olduğumuz imkânlar ve değerler silsilesini tarif ettiğini anlatmaya gerek yok da biz yine de açıklayalım. Öncelikle birinci derecede yakınlarımıza yaparız bu zulmü. Hep ellere imrenir, hep onları över dururuz da, kendi gözümüzün önündeki hazineye körleşmiş gözlerimizle bakarız. Halbuki açsak gözümüzü, dünya gözünden öte gönül gözüyle bakabilsek, en güzelinin bize ait olduğunu göreceğiz belki. Ailemizden başlamak kaydıyla akrabalarımızın da dahil olduğunu halka içindeki insanlara ne kadar değer verip, kıymetlerini gönlümüzde yüceltiyoruz? Bir de “Sen yabancı değilsin” sözü yok mu? Kendimizden olanı yabancı görmediğimizi üstüne basa basa söyleriz de, ona kendimizden, yani canımızdan bir parça olduğunu hissettirmekte hep cimrilik yaparız. Tamam, başkalarına da hatta tanımadıklarımıza bile değer verebilmeliyiz ancak önce halkanın içinden başlamak kaydıyla. Ailede böyle, akrabada böyle, maalesef ki şehirde de böyle. Dışardan gelmiş bir siyasetçiyi alır bağrımıza basarız, allarız pullarız da kendi içimizden yetişmiş birisine asla o makamları layık görmeyiz. Bize sırtını dönüp gidenin ardından feryat figan koşar gideriz de, bize gönlünü, kucağını açmış nice dostumuzu görmezden geliriz. Bir garibana da, memleketin en zenginine de aynı muhabbet edasıyla selam edip alamıyorsak, kendi evimizin, camiamızın ya da şehrimizin insanına, ele gösterdiğimiz kadar samimiyet gösterip ona inanıp güvenmiyorsak, değerlerimizi kaybediyoruz demektir. Ev danası muhabbetinde, çoğu zaman o ev danasının kendimiz olduğunu ve bizim kıymetimizin göz ardı edildiğinden dert yanarız da, bizim de birilerini ev danası görenlerin safında olduğumuzun farkına varmayız. Ev danası gibi görüp kıymete haiz olmadığımız da mümkündür, birilerine kıymetsiz ev danası muamelesi yapıyor olma ihtimalimiz de mümkündür. Kimseyi kıymetsizleştirmediğimiz, hele de kendi ailemize, çevremizdekilere ve dostlarımıza daha kıymetli olduğunu samimiyetle hissettirebildiğimiz günleri doyasıya yaşamak dileğiyle, cümle alemin kandili mübarek olsun.