GE­LİN-KAY­NA­NA BE­RA­BER DUR­MA: Ön­ce­den köy­de va­tan­daş oğ­lu­nu ev­len­di­re­ce­ği za­man ön­ce­lik­le ona evin­den bir oda ayar­la­ma­ya ça­lı­şır­dı. Ya­ni ge­le­cek ge­lin ha­nı­ma bir oda dü­şü­yor­sa dü­nür­lü­ğe git­mek için bir prob­lem yok de­mek­ti. Za­ten kız ta­ra­fın­dan da 'şa­yet bu ha­yır iş ola­cak­sa be­nim kı­zım ay­rı bir eve ge­lin gir­sin' de­mek gi­bi lük­sü yok­tu. Do­lay­sıy­la nor­mal kar­şı­la­nı­yor­du. Bu ne­den­le köy yer­le­rin­de ek­se­ri­ya ge­lin de­ğil GE­LİN­LER kay­na­na­la­rıy­la be­ra­ber ka­lır­lar­dı. Ya­ni iki kat­lı ah­şap olan bir ev­de 3-4 ta­ne ge­lin bir ara­da ka­la­bi­lir­di. Ge­lin ha­nı­mın dü­ğün­de bay­ram­da özel mi­sa­fi­ri kız kar­de­şi, er­kek kar­de­şi gel­di­ğin­de ev­de boş oda bu­lun­ma­dı­ğı için ken­di ya­tak oda­sın­da ya­tır­mak zo­run­da ka­lır­dı. En önem­li­si de ge­lin oda­sın­da ban­yo ih­ti­ya­cı için te­re­ci ta­bir edi­len bö­lü­mün bu­lun­ma­sıy­dı.

Bu tür ev­ler­de ek­se­ri­ya oto­ri­ter bir ka­yın­pe­der ve­ya kay­na­na bu­lun­mak­ta­dır. Yok­sa za­man za­man ön­ce­ki son­ra­ki ge­lin­ler ara­sın­da kıs­kanç­lık­lar olu­şur, iş­ler pek yo­lun­da git­mez. Bu­nu his­se­den ka­yın­pe­der ve­ya kay­na­na ge­lin­le­ri - oğ­lan­la­rı hi­za­ya di­zer ge­rek­li ika­zı ya­pıp ge­rek­ti­ğin­de yum­ru­ğu­nu se­di­rin üs­tü­ne vu­rar ve ge­le­cek olu­şa­bi­le­cek ola­sı kop­ma­la­rı ön­ler­di. Kim­se de bu­na kar­şı ge­le­mez­di. Da­ha doğ­ru­su oğ­lan­lar hep an­ne- ba­ba­yı din­le­mek zo­run­day­dı. Ha­nı­mı­na des­tek ver­me­si hoş kar­şı­lan­maz he­men ' KA­RIN SE­Nİ BİZ­DEN AYIR­MAK İS­Tİ­YOR' di­ye yay­ga­ra (de­di ko­du) ko­par­dı. Ge­lin ha­nım­lar bu nok­ta da an­ne- ba­ba­la­rın­dan da pek yar­dım gö­re­mez­ler ve 'kı­zım za­ma­nın­da biz çok çek­tik siz­de çe­ke­cek­si­niz' ce­va­bıy­la kar­şı­la­şır­lar­dı.
Sa­hi şim­di imkânla­rı­mız ço­ğal­dı. Ge­niş ge­niş da­ire­ler içe­ri­sin­de boş du­ran oda­lar var ama ge­lin kay­na­na be­ra­ber ka­lan kaç ki­şi var? Hem eko­no­mik ol­ma­sı hem de ha­ya­tı ta­nı­ma­sı açı­sın­dan bu­na des­tek ve­re­cek an­ne - ba­ba hiç çı­kar mı? Önem­li de­ğil çor­ba ye­sin­ler ama dış ka­pı­nın anah­ta­rı cep­le­rin­de müs­ta­kil bu­lun­sun mu? De­riz. Bı­ra­kın AY­NI EV­DE, AY­NI APART­MAN­DA KAL­MA­YI AY­NI ŞE­HİR­DE Bİ­LE KAL­MA­LA­RI­NA PEK SI­CAK BAK­MA­YIZ. Özel­lik­le ge­lin ha­nı­mın an­ne­le­ri şa­yet ge­lin - da­mat me­mur­sa ve ta­yin is­te­ye­cek­se çak­tır­ma­dan ' ay­nı şeh­ri seç­me­yin' di­ye tem­bih eder­ler. Ama bu­na rağ­men bo­şan­ma­lar es­ki­ye na­za­ran kı­yas­lan­ma­ya­cak ka­dar ar­tış gös­ter­mek­te­dir. As­lın­da bu ko­nu­la­rın üze­rin­de ka­fa yo­rul­ma­sı la­zım­dır di­ye dü­şü­nü­yo­rum. İs­ter­se­niz siz­ler­de bi­raz­cık dü­şü­nün. Ek­si­si mi yok­sa ar­tı­sı mı var? İşin bir ger­çe­ği de ne ge­lin­ler es­ki ge­lin - ne de kay­na­na­lar es­ki kay­na­na.. İmkânlar da­ha iyi la­kin di­ya­log­lar bi­raz ava­ra…
Ves­se­lam­dar­bı me­sel ha­li­ne gel­miş bir söy­lem var ''Zor bu­lan ko­lay mut­lu olur - Ko­lay bu­lan zor mut­lu olur'' Ve­ya 'her şey var bir şey yok stres­te­yim dos­tum stres­te' di­ye hay­kı­rı­yo­ruz.
 

KA­YIN­PE­DE­RE GE­LİN­LİK YAP­MA: Her ye­rin ken­di­ne has örf ve âde­ti var­dır. Bu örf ve adet­le­rin yan­sı­ma­sı ola­rak ba­yan­lar ve özel­lik­le ye­ni ge­lin­ler bi­raz da­ha içe ka­pa­lı ve ar­ka plan­da dur­mak zo­run­day­dı. Ön plan­da olan­lar ya­dır­ga­nır hoş kar­şı­lan­maz­dı. Bu bağ­lam­da ev­le­nen ve ka­yın­pe­de­riy­le ay­nı ev­de ka­lan ge­lin­ler çok mec­bur kal­ma­dık­ça ka­yın­pe­de­ri­ne ko­nuş­maz­dı. Ya­pa­ca­ğı hiz­met­le­ri ses­siz­ce ye­ri­ne ge­ti­rir­di. Bu­na da köy di­liy­le 'ge­lin­lik yap­ma' de­nir­di. Bu sü­re or­ta­la­ma al­tı ay­dan baş­la­yıp 3-5 se­ne­ye ka­dar uza­ya­bi­lir­di. Da­ha doğ­ru­su ço­luk ço­cu­ğa ka­rış­tık­tan son­ra ge­lin ha­nım­lar ya­vaş ya­vaş 'ar­tık bu evin bir bi­re­yi de be­nim' de­me­ye baş­lar­dı. 
Sa­hi şim­di du­rum na­sıl? Ba­zen ka­yın­pe­der­ler ge­lin­le­re kar­şı ko­nu­şa­mı­yor de­sek ya­nıl­mış olur mu­yuz? Ol­ma­yız ol­ma­yız, ra­hat­ça hay­kı­rın efen­dim! Çün­kü gör­dü­ğü­müz ör­nek­le­ri var…
 

KA­YIN­PE­DE­RİN YA­NIN­DA GE­Lİ­NİN YE­MEK YE­ME­ME­Sİ: Ye­ni ge­lin­ler ka­yın­pe­de­rin ol­du­ğu sof­ra­da ye­mek ye­mez­di. Sof­ra­yı ha­zır­lar ama ken­di­si ya di­ğer oda­da ya da ka­yın­pe­der ye­mek­ten kak­tık­tan son­ra yer­di. Ya­ni halk ta­bi­ri ile es­ki­den köy­ler­de ka­yın­pe­der­le­rin bo­ru­su öter­di. Bil­mem ka­tı­lır mı­sı­nız, her hal­de şim­di du­rum ter­si­ne dön­dü. İki bay­ra­mın te­kin­de ge­len ge­lin­ler için ta­bi­ri ca­iz­se ka­yın­pe­der­ler EL-PEN­CE du­ru­yor­lar… Ta­bi bu­na mu­ka­bil ya­ra­na­bil­se­ler prob­lem yok, mut­lu­luk var. Ya bir de ya­ra­na­maz­sa­lar…