HABER-YORUM/EROL TAŞKAN Pazar arabasından bozma çöp arabası ile kağıt ve plastik atık toplayan Iraklı genç, tek sermayesi olarak kabul ettiği pazar arabasını süsledi. Geriden bakınca, hiç te imrenilecek bir durumda olmayan gencin duygu dünyasını yansıtan bu küçük ayrıntı, iç dünyasının aynası oldu. Dünyayı kasıp kavuran emperyalizmin başlattığı güç savaşlarının kurbanı olarak hayata tutunmaya çalışan bu delikanlı, belki de pazar arabasını ünlü markaların otomobilleri kadar kıymetli görüyor. Dediğimiz gibi gıpta edilecek bir durum yok ortada ama, bu gencin işine ve elindeki imkana verdiği anlam ve değer, biraz da olsa insanı imrendirmiyor değil. Keşke bizler de, elimizdeki imkanlar kaybolmadan, var olanımızın kıymetini bilip, süslerle onu daha da kıymetlendirebilsek. O Türkçe'yi bilmiyor, ben Arapça'yı. O nedenle sözlü iletişim kuramadık delikanlı ile. Fakat söze gerek yoktu aslında, her şey aşikar, gün gibi açık zaten. İnanıyorum ki, mercedesin dikiz aynasına takar gibi pazar arabasının kulpuna taktığı oyuncağı bile çöpten bulmuştur. Bizim burada dikkat kesildiğimiz konu, bir gencin içine düştüğü durumun acitasyonundan öte, türlü olumsuzluklara rağmen, içinde yaşattığı hayata tutunma sevincidir. Haline şükrünün hal dilidir bizi bu yazıya çeken. Ömürlük hikayelerin konu edindiği romanlar kadar derin, savaşların arasında yok olup giden hayatlar kadar acı olan bir karanlığın içinden yeniden filizlenen umut ışığının yansımaları dokundu gözlerimizin buğulanmış haline. Çok şükür biz bu hallere mecbur kalmadık demeyip, şükürsüzlüğümüzün bizi boğarcasına gırtlağımıza yapışıp, nefessiz kalan ruhumuzun ölüm döşeğindeki son çırpınışları görememenin tercümesi oldu bir nevi.. "Ne oldum değil, ne olacağım demek gerek" sözünün tüm gerçekliği ile suratımıza akşettiği bu ibret şamarının tesiriydi aklımızı başımıza getiren. Savaştan kaçıp bu memleketin merhamet kanatları altına sığınıp, bu memlekette şımarıklık yapan bazılarını gözümüze sokarız da, kıyı da köşe de kalmış gariplerin bu memleket için diline zikreylediği dualarını neden görmezden geliriz? Bana göre bu delikanlının, çöp arabasını yine çöpten bulduklarıyla süslüyor olması, bu memlekete sığınmış ve canını güvenceye almış olmasının şükür nişanesidir. O'nun gönlüne yansıyan huzurun aynası, geleceğe dair beslediği umudun ışıltısıdır.