Geçtiğimiz Ekim ayında Ağrı'nın Doğubayazıt ilçesi kırsalında güvenlik güçleri ile teröristler arasında çıkan çatışmada ağır yaralanıp, kaldırıldığı hastanede şehit olan Çorum İskilipli J. Astb. Kıd. Çvş. Emre Dokumacı’nın (32) nişanlısı Hatice Karagöz’ün şehidimize yazdığı son mektup yürekleri parçaladı. Hatice Karagöz’ün sosyal medya hesabından yazdığı işte o yürek dağlayan satırları: “Bebeğim…” diye başlayacağım sen eşek kadar adamım ya “Bebeğim deme" derdin bende inadına derdim. Gerçekten çok büyük adammışsın. Minik küçük bir halin vardı ama gerçekten büyükmüşsün sevgilim. Seni çok özlüyorum. Sen benim ilk başta arkadaşımdın çünkü en çok dedikodu yapmayı seviyordum sende bana eşlik etmen çok güzeldi bilirsin ağzım durmaz benim sürekli konuşup dururdum. Sen ne derdin “Dedikodunu da benle yap, her şeyi benle konuş, boş ver” derdin. Şimdi yalnız kaldım aşkım kimle ne konuşayım. Sevgilimdin, sahipleniciydin, tutkuluydun. Sadece “Sevelim” diyodun “Başka bişey istemem” diyodun. Öyle yaptık sevgimizi sunduk birbirimize. Ve birbirimize verdiğimiz değer ile sevgi ile neşelendik çiçek açtık. “Annem gibi davranıyon bana” diyodun. Ben sana şefkatimi, sevgimi verdim. Birbirimizden başka bişey istemedik. Sen de beni sevdin o kadar mutlu oldum ki ailem dışında ilk kez biri beni sevdi. Değer gördüm. Saygı gördüm. “Sabret hatun az kaldı” diyodun. Stresten ağzımızda yaralar çıktıydı. Hep "Dua et diye diye" gittin göreve geldiğinde “Ben geldim hatun” dediğin an ohh şükür diyodum. “Geldim geldim korkma” derdin. Ama son gelişin korkuttu beni sevgilim. Ben sana ne diyorum “Ben seni balkonda bekliycem Konya'da” derdim. Sende “İlk işim senin yanında olmak balım” dedin. Ben geldim sana tabutuna sarıldım. Tabutun üstünde dirildim öldüm. Hastane de yüzünü gösterdiler 2 saniye gördüm ama her bi hattını ezberledim sanki şaşırmış gibiydin öyle hissettim balım. Seni o morgda gördüm ben bittim. Yaralıymışsın dayanamadın mı bebeğim. Ben senin üzerine titrerken sana kıydılar. Nişanımızdan sonra beni İhsan babamın yanına götürdün. “Leyla annem gelinini getirdik” dedi. Nasıl gururlandım. Birbirimize nasıl da güzel yakışmışız. O mezarlığa İhsan babamla tanışmaya gittim nerden bilirdim ki orda senin de olacağını. Şehit haberini duyduğum an şaka dimi dedim herkese buz kesildim. Yola çıktık çoruma doğru gidiyoruz uzun olan yol bi anda bitti hemen geliverdik ama hiç gelesim yok hazır değilim buna sevgilim. O ilk gün şaşkınlıkla geçirdim donuk donuk durdum. Seni defnederlerken hemen yanındaydım hiç bişey yapamadım ne bağırabiliyorum ne haykırabiliyorum üzerine toprak atıyorlar sesimi çıkaramıyorum. Hiç bişey gelmedi elimden. Bir ay oldu aşkım yüzümde bi acı oluşuyo. İçim yanıyor. Telefonun kapalı. Sürekli geliyorum mezarına sessizce ağlıyorum mezarın başında ağlanmaz diyorlar herşeyi biliyorum da içim öyle demiyor yapmıyor. Konuşacak bişeyim kalmadı arkadaşım sevgilim gitti benim. Sen benim ruhumun Neşesisin. Gamzemi pek seviyodun. “Allah'ım ya karakaşlı kara gözlü pek tatlı bide gamzen var ya bitiriyo beni” diyodun. İşte oradasın sen sevgilim. Oraya gömdüm seni. Yüzümdeki neşe mutluluk kalmadı bi anda hepsi uçup gidiyormuş. Kasım’da nikahımızı düşünürken neler yaşadık. Kasımın ilk haftası ordayın gülüm dediydin şimdi ben senin yanındayım hergün geliyorum yanına. Yazmakla hiçbişey bitmiyor. İçimden çok şey geçiyo bir kayıp yaşıyorum ve bunu nasıl ne olacak bilmiyorum şu dönemlerde. Sadece yokluğun dokunmaya başladı gözlerim seni arıyo her yerde. Parçamı kaybettim ben neşemi kaybettim. Bedenine etine tenine dokunan ben şimdi seni arıyorum gözlerimle her yerde. Bu çok zormuş. Beni sevdin ben de seni çok sevdim bildiğimiz ve tek emin olduğumuz şey sevgimizi bilmemiz. Çok mutlu ettin beni bende seni. Dizimde yatırırdım saçlarınla oynardım. Alnını öper dururdum “Ne anlıyon” derdin hoşuma gidiyo diyodum tuzlu tuzlu öpüyom aşkım çocuklar nasıl sevilir mıncıra mıncıra öyle seviyodum seni. “Bıkma benden böyle yaparak” diyodum. “Niye bıkayım hatun sen hep böyle ol sev” diyodun. Ben hep seni seviyorum bebeğim. Beni yalnız bırakma hiç. Her zaman olduğu gibi beni koru sahiplen ben düşünmeden beni düşünürdün yine aynısını yap. Bırakma beni lütfen. Gel rüyalarıma sarıl. Sarıldığında mini minnacıksın ya de yine. İkimizde sabırsızlanıyoduk olmadı sevgilim. Beni hep sev bencilim biraz ben biliyosun. Yalnız bırakma beni. “Sen benim neşemsin. Sevdiğim adamsın. Benimsin” diyodun. Seninim, sana aitim. Sende beni düşün beni yalnız bırakma olur mu. Ben Leyla annemi Hüseyin babamı yalnız bırakmıyorum onlarda beni. Biz bi aile olduk. Sen sadece gör bizi seni sevdiğimizi özlediğimizi bil. Sadece sen yoksun yokluğunu hissediyorum. Seni çok özlüyorum çok seviyorum gözbebeğim. Kır çiçeğin seni hep seviyor. Balım gülüm sevgim sevdam. Kokunu tenini özlüyorum. Beni yalnız bırakma tek başıma nasıl yapacağımı bilmiyorum. Artık kavuşamam sana ölüm geldi. Seni o güzel gözlerinden çok çok öpüyorum bebeğim. Ruhumm Sana şiirler okumayı özlicem sonra kendimi övecem ben anlamam öyle şeyleri diyecen ben yine de okuyacam. Şair hatunun bitti. Allah’ım bi mucize olsun demeyi geçtik dimi. Birkaç yaprak daha düştü ağaçtan, Birleşelim sevgilim bahara az vakit kaldı, Sanma ki bu kırgınlık hep sürüp gidecek, Bekleşelim sevgilim dağlar yine çiçeklerindir, Bir gün olur da kendini bir garip hissedersen yorgun kuşlar gibi amansız, Bekleşelim sevgilim bulutların ardı güneştir, Sinsi bir bela gibi sararsa etrafımızı bu karanlık buz gibi soğuk ve acımasız Bekleşelim sevgilim…