Alaca’nın Çikhasan Köyü'nün 1 kilometre kuzeydoğusundaki Karapınar Mevkii'nde yer alan Pazarlı Höyüğü’nde bulunan kadın botu, Anadolu’nun gerçek sahibi Türklere ilişkin çok önemli bilgileri de gözler önüne serdi. Kadın botunun oldukça ayrıntılı işlendiği görülürken, botun erimemesi için alt kısma yerleştirilen parlak metal parçalar da dikkat çekiyor. Uzmanlar, botun ilk sahibinin dönemin asker ve yönetici sınıfına mensup bir şahsın eşi ya da dönemin kadın yöneticilerinden birine ait olabileceği belirtiliyor. Botun şu anda Rusya’nın St. Petersburg kentindeki State Hermitage Museum’da sergilendiği biliniyor. TÜRKLER’İN GİYİMİNE BENZİYOR Diğer yandan söz konusu botun, Türkmen Sıraç kadınlarının giysilerine de çok benzediği belirtildi. Botun çıktığı yer olan Karapınar Mevkii'nde başka tarihi eserlere de rastlandığı öğrenildi. ANADOLU’NUN GERÇEK SAHİPLERİ TÜRKLER Peki, Anadolu’da tarihten bu yana barış ve kardeşlik içerisinde yaşayan Türkler’in ataları olarak bilinen Sakalar ve İskitler kim? İskitler veya yayıldıkları doğu bölgelerindeki isimleri ile Sakalar, MÖ 8. yüzyıl ile MS 3. yüzyıl arasında Avrupa'nın doğusu (Kırım ve Pontik Bozkırları) ile Orta Asya'da, Tanrı Dağları ve Fergana Vadisi'ni de içine alan bölgelerde yaşamış, muhtemelen çoğunlukla Doğu İran Dilleri grubuna ait bir dil konuşmuş göçebe halktır. İskitler için tarih boyunca Grek kaynaklarında Skuthes, Asur kaynaklarında Aşguzai, Fars kaynaklarında Saka ve Çin kaynaklarında Sai tabirleri kullanılmıştır. SAKALAR KİMDİR? Günümüzde, Sakalar’ın kökenlerinin İrani ve İrani ilişkili olduğu akademi içerisinde en yaygın kabul gören görüşü oluşturmaktadır. Sakalar, bu açıdan bir Doğu İran halkı olarak sınıflandırılır. Öte yandan Türk kaynaklarında Ön Türk oldukları ve Ön Türk ilişiği olduğuna dair görüşler ve iddialar bulunmaktadır. Savaşlarda kullandıkları en önemli silah, savaş baltası olmuştur. Ayrıca ok, yay ve kılıç da kullanılmıştır. Akraba olan İskit kalıntılarındaki at figürlerinin yoğunluğu da dikkati çekmektedir. Bu figürler göçmen bir kavim oldukları yönündeki tezleri bir hayli güçlendirmektedir. (Yeniçağ)