Eğitim Sen Çorum Şube Başkanı Mustafa Gül, eğitim bütçesinden öğrenci başına yapılan harcamalarda ayrımcılık yapıldığını iddia etti. Gül, “Türkiye'de yıllardır benimsenen piyasacı eğitim sistemi, yaşamın her düzeyinde rekabeti, hizmetin bedelini ödemeyi, öğrenci ve velilerin 'müşteri' haline getirilmesini hedeflerken, toplumsal eşitsizliği ve toplumdaki sınıf farklılıklarını daha da derinleştirdi. Gelir durumuna göre değişiklik gösteren, aynı mahallede farklı nitelikte okullar, aynı okul içinde farklı sınıflar oluşmaya başladı.” dedi. “Geçtiğimiz 16 yıl içinde eğitim bütçesinin milli gelire oranı çok az artmış olmasına rağmen, eğitimde bütçe rakamları ihtiyacın çok altında kaldı.” diyen Gül, konuya ilişkin açıklamasını şöyle sürdürdü: “Eğitim harcamalarının esas yükü, eğitimin ticarileştirilmesi ve kamu kaynaklarının özel okullara aktarılması politikalarının da etkisiyle, büyük ölçüde halkın sırtına yıkıldı. 2018 MEB bütçesinden 2017-2018 eğitim öğretim yılında okul öncesi eğitimde öğrenci başına 1.673 TL; ilköğretime (ilkokul+ortaokul) öğrenci başına 4 bin 326 TL; genel ortaöğretimde öğrenci başına 6 bin 153 TL; mesleki ve teknik ortaöğretimde öğrenci başına 7 bin 504 TL ayrılırken, imam hatip liselerinde okuyan öğrenci başına 12 bin 707 TL ayrıldı. Bu durum, farklı okul türlerinde okuyan öğrencilere karşı büyük bir haksızlık olduğu kadar, eğitimde devlet eliyle nasıl ayrımcılık yapıldığını açıkça gösteriyor. Eğitim, devredilemez ve vazgeçilemez kamusal bir haktır. Devlet okullarında paralı eğitim uygulamaları yaygınlaştıkça, en düşük gelir dilimindeki yüzde 20'lik kesimin gelirleri içinde eğitim harcamalarına ayırmak zorunda oldukları pay artmaktadır. Devlet okullarında yaşanan ekonomik ve sınıfsal eşitsizlikleri derinleştiren örnekler arttıkça, okullarımız ayrıştırılırken, zenginle yoksula ayrı ayrı 'devlet okulu', hatta aynı devlet okulu içinde gelir durumuna ya da başarı düzeyine göre farklı 'sınıf'lar oluşturulmasının önü açılıyor. Eğitim Sen, kamusal kaynakların sadece kamusal bir hak olan eğitim için, özel çıkarlar değil, toplumsal çıkarlar gözetilerek değerlendirilmesi ve sadece eğitimde değil, bütün kamu hizmetleri alanında kamu harcamalarının halkın ihtiyaçları doğrultusunda arttırılmasını savunuyor.”