"Ça­re­siz­se­niz, ça­re siz­si­niz" ve­ci­ze­si­ni duy­ma­yan yok­tur. An­cak bu sö­ze mo­dern ta­bir­le afo­riz­ma de­sek da­ha doğ­ru olur. Zi­ra söy­lem gü­zel, ey­lem­de sı­kın­tı var. "Ve­ci­ze" de­di­ği­miz­de o, söy­lem ve ey­lem bir­li­ği olan öz­lü söz gi­bi ge­li­yor ba­na.  Afo­riz­ma ise slo­gan söz­ler gi­bi san­ki.
Müs­lü­man­lar ola­rak Hz. Pey­gam­be­rin ir­ti­ha­lin­den bu gü­ne ge­nel­lik­le söy­lem­le­ri­miz­de bo­ğul­duk. İti­raf ede­lim. Dü­ne gö­re bu gün de böy­le­yiz, ya­rın da bu gü­ne gö­re öy­le ola­ca­ğız muh­te­me­len.
İs­lam Ta­ri­hi por­talı ya­zar­la­rın­dan Öğr. Gör. Cu­ma Ka­ran, bu or­tak der­di­mi­zi di­le ge­ti­ri­yor.  "İti­raf Edi­yo­rum….Uta­nı­yo­rum!" baş­lık­lı ya­zı­sın­dan ba­zı pa­saj­la­rı siz­ler­le pay­laş­mak is­te­rim.
Bu­yu­run ma­lu­mun ila­nı hal­le­ri­mi­ze:
Ner­den baş­la­sam bil­mi­yo­rum… O ka­dar ken­dim­le çe­li­şen, di­nim­le ör­tüş­me­yen ayıp­la­rım, ku­sur­la­rım var ki, içim dı­şı­ma çev­ril­se or­ta­ya çı­ka­cak olan ila­hi ka­me­ra­da­ki ka­yıt­la­rım­dan uta­nı­yo­rum.
Sulh, se­la­met, ba­rış an­la­mı­na ge­len bir di­nin men­su­bu ola­rak, ya­şa­dı­ğım coğ­raf­ya­mı kan-re­van gö­lü­ne çe­vi­ri­şim­den uta­nı­yo­rum. 
…         
Ör­tü için ni­ce be­del­ler öden­miş­ken bu gün bu far­zı bir "tarz" ola­rak gö­ren Müs­lü­man ka­dı­nı­mız­dan, ört­me­yen ör­tü­sün­den uta­nı­yo­rum.
Eşar­bıy­la ayak­ka­bı­nın uyu­mu­nu dü­şün­dü­ğü ka­dar, ya­şan­tı­sıy­la inan­cı bir bi­riy­le ne ka­dar uyum­lu di­ye dert edin­me­yen Müs­lü­man ba­cım­dan uta­nı­yo­rum.
Di­ni­mi kay­na­ğın­dan, eh­lin­den öğ­ren­me, bu­nu çev­rem­de­ki in­san­la­ra eh­li ola­rak an­lat­ma, ir­şad ama­cı ye­ri­ne; "ho­cam dip­lo­ma­mız eli­miz­de ol­sun, ne olur ne ol­maz, er­ke­ğe gü­ven ol­maz," di­yen dip­lo­ma amaç­lı 5 se­ne­si­ni har­ca­yan, ev­len­me­den ev­le­ne­ce­ği ki­şi­ye gü­ven­me­yen öğ­ren­cim­den uta­nı­yo­rum.
"Bu dö­nem­de tek ma­aş­la ge­çim ol­maz" de­yip ah­lak, if­fet­ten ön­ce ev­le­ne­cek kı­zın ma­aş ve ba­ba­sın­dan ka­la­cak mi­ra­sı so­ran, bu ev­li­lik­ten de hu­zur ve saa­det bek­le­yen za­val­lı gen­cim­den ve onu bu gaf­let­ten uyan­dı­ra­ma­yan ho­ca­lı­ğım­dan uta­nı­yo­rum. 
Dı­şa­rı çı­kar­ken gü­zel gö­rün­me adı­na, gi­yim ku­şa­mı­na ver­di­ği va­kit ka­dar Kut­sal ki­ta­bı­na va­kit ayır­ma­yan Müs­lü­man­lı­ğım­dan uta­nı­yo­rum.
Her­ke­se na­si­hat eder­ken ken­di ai­le­mi unu­tan söz­de fe­dakârlı­ğım­dan uta­nı­yo­rum.

Be­ni sa­bah na­ma­zı­na, ca­mi­ye gö­tür­me­yen za­yıf ima­nım­dan, ahkâm ke­sip, dev­let ku­rup dev­let yı­kan mü­ca­hit­li­ğim­den uta­nı­yo­rum.
Or­ta­do­ğu, Fi­lis­tin söz ko­nu­su ol­du­ğun­da; "bı­rak on­la­rı be kar­de­şim, on­lar biz­le­ri ar­ka­da vur­muş, top­rak­la­rı sat­mış di­yen Ya­hu­di tu­zak­lı ta­rih­sel bi­ri­ki­mi­miz­den uta­nı­yo­rum.

Fa­ce­ebo­ok'a bak­mak­tan, gün­lük oku­ma­la­rı­nı, virt­le­ri­ni, te­fek­kü­rü­nü yap­ma­ya va­kit bu­la­ma­yan, Müs­lü­man­la­rın der­di­ni dert edin­me­yen Müs­lü­man­lı­ğım­dan uta­nı­yo­rum.

"Emr olun­du­ğun gi­bi dost doğ­ru ol"(Hud, 112)di­yen bir di­nin men­su­bu ola­rak; eğ­ri­le­rin, zik­zak­la­rın kav­şa­ğı ha­li­ne ge­li­şi­mi­miz­den, iki­yüz­lü du­ru­şu­muz­dan uta­nı­yo­rum.

Müs­lü­man ola­rak gö­rü­nüp Müs­lü­man­ca ya­şa­ma­yı­şım­dan, İman et­ti­ğim hal­de ge­re­ği­ni ye­ri­ne ge­tir­me­yi­şim­den, hak­kı, hak­ka­ni­ye­ti hak­kıy­la di­le ge­tir­me­yi­şim­den, bü­tün bun­la­ra rağ­men en iyi Müs­lü­man söy­le­mim­den uta­nı­yo­rum.
"Keş­ke din­dar­la­rı ve âlim­le­ri on­la­rın çir­kin söz söy­lem­le­ri­ne, ha­ram ye­me­le­ri­ne en­gel ol­ma­ya ça­lış­sa­lar­dı"(Ma­ide, 63) di­yen Rab­bi­min em­ri or­ta­da iken,  en­gel ola­ma­dı­ğım bun­ca çir­kin­lik­ten uta­nı­yo­rum.
Af­fet Al­lah'ım bi­zi! Bü­tün bu yüz­süz­lü­ğü­mü­ze rağ­men, hak et­me­di­ği­miz bun­ca lüt­fet­ti­ğin ni­met­le­rin var­lı­ğın­dan UTA­NI­YO­RUM. (http://www.is­lam­ta­ri­hi.in­fo/2017)
İti­raf ede­lim hem yu­ka­rı­da­ki­le­rin ha­ki­ka­ti­ni hem de:
"Ça­re­siz­se­niz, ça­re siz­si­niz" ger­çe­ği­ni. 
Ves­se­lam..