HABER/YORUM:EROL TAŞKAN Yaban hayvanlarından Karaca ve Çakal’ın donarak öldüğü haberleri yürekleri dağlarken, Akkent Mahallesi’nden bir okurumuzun gönderdiği görüntüler bir kez daha yürekleri yaktı. Karlar üzerinde donarak ölen bir kedinin görüntüsü, kararan vicdanlara seslenen bir çığlığa dönüştü. Sokakta gördüğümüz tüm hayvanların soğuk, açlık ve susuzluğa dayanıklı olduğu gibi körolası bir algıyı taşıyoruz maalesef. Ama gelin görün ki gerçek hiç te öyle değil. Bizler nasıl üşüyorsak, açlığa ve susuzluğa dayanamıyorsak, onlar da insanlar gibi can taşıyor. Bu acı görüntüyü, önce kendi vicdanımıza ders olması ve sonra da kararan vicdanlara biraz olsun sorumluluk aşılamak için paylaşıyoruz. Ne olur duyarlı olalım. Alabiliyorsak evimizde misafir edelim, koruyup kollayalım. Hadi evimize alamıyoruz binamızın bir kenarında onların barınması için imkanlar oluşturalım. O da olmuyorsa Çorum Belediyesi’nin Veteriner Müdürlüğü’nü aramak da zor olmamalı. 22163 67 nolu telefonu aradığınızda, istisnasız olarak koşup gelirler. Dili yok ki acıktım desin, dili yok ki üşüdüğünü söylesin de insanlardan yardım istesin. Onların dilinin olmaması bizim de vicdansız olmamızı gerektirmemeli. Halden anlamalı, onlar için çaba sarfetmeliyiz. Dağ başındaki kurda kuşa bile şefkat göstermemizi emreden dinimiz, gözümüzün önündekiyle ilgili olarak omuzlarımıza daha çok sorumluluk yüklüyor. Duyarsız kalan değil, sahip çıkan olalım. Zira ister açlıktan ister soğuktan olsun, ölen her canlının üzerimizde hakkı var.