Müslümanlar aslına uygun yaşayamadıkları için, yobaz ve hakir görünürler. Oysa kar tanesi gibi olsalar, gönüllerine düşen her bir lekeyi anında görüp temizlerler. Müslümanca yaşamak için gerekenlerin onda birini gerçekleştirmiş değiliz. Yerimizde sayıp duruyoruz. Günler hep aynı geçiyor. Müminlerin gönlünde bir boşluk hissi, büyüyüp çığ oluyor zamanla. Oysa kâinat efendimiz Hz Muhammed Sav ''Bir günü diğeriyle aynı geçen ziyandadır'' diyor. Bu mübarek hadis bize bir gerçeği fısıldıyor. O da Müslümanlığın gericilik olmadığını, bilakis kendini sürekli yenilemenin adresi olduğu gerçeğini...  
İşi şansa, namazı kazaya bırakmaya üstümüze yoktur. Kaçımız çırpınır namazı vaktinde kılmak için. Ya da kaçımızın kıldığı namaz gerçek manada namaz... Allah cc Maun Suresinde ''Şu namaz kılanların vay haline! Onlar namazlarından gafildirler. Onlar gösteriş yaparlar. Ve onlar en küçük bir yardımı da engellerler.'' buyuruyor. Bırakın namaz kılmayanları, kılanların dahi kıldıkları namazı ifa etmekte aciz kaldığını bildiriyor aslında. 
Cihat mühim mesele... İnsanlık var olduğundan beri süregelen savaşlarda birer cihattır. Asıl cihatsa, ferdin nefsine galip gelmesidir. O da ancak ilimle, ibadetle mümkündür. Hz Muhammed (Sav)  Tebük savaşından dönerken, şöyle buyuruyorlar ''Küçük cihattan büyük cihada geçiyoruz'' anlayan için ne büyük bir söz. Cihat Müslümanlar için vazgeçilmez bir unsurdur. Cihat da asıl mesele, (Nefsi) o büyük düşmanı, kendimize dost kılabilmektir. Onun içinde mücadele gerekmektedir. Savaşın galibi son nefese kadar bilinmez. Ümit edilir ki, galip gelenlerden olalım. 
Müslümanlar sanıldığı gibi yobaz değildir. Cehaletin son bulduğu yerdir İslamiyet! Şirkin, küfrün, putların kırıldığı yerdir İslamiyet! Müslümanlar İslamiyet'in mücevherleridir. Değerleri paha biçilemez… 
Akıl büyük nimettir. Akıl ışığında varılan yerde yollar hep açıktır. Akıl olmadan ibadet dahi olmaz. Birçoğumuz aklın büyük nimet olduğunun farkında değiliz. Birçoğumuz da aklın ışığında son noktaya kadar gelip küfre düşüyoruz. Oysa bilinmelidir ki, aklın varacağı son nokta kendisini yok etmesidir. İnsan dediğin aklı kadar vardır. Aklın son durağında insan da yok olur. 
Allah'ın rahmetinden ümit kesilmez… O (Allah) öylesine büyüktür ki cümle günahlarımız, onun (Allah'ın) rahmeti yanında görülmez bile. Affa mazhar olmak ümidiyle...