Bereketli topraklar buluta sevdalı. Ondan alır ilhamı. Bulut sevdaya karşılık verir. Gönderir rahmetini. Yerle gök arasında muhabbet sofrası kurulur. Susamış topraklar iftar sevinci yaşar. Yeşil kahverengiyle halvet eder. Sevinç paylaşılır. Paylaşıldıkça canlı cansız tüm varlıklar nasibini alır. 
Bulut yağmur olup yağarken. Allah'ın sessiz kulları teslimiyetinin karşılığını alır. İsmail'in teslimiyetini onlarda görmek ne güzel. Çok sesli kullarda içlerindeki iyi kullar sayesinde şükreder! Eşrefi mahlûk olduğunu hatırlar. 
Yağmur müjdesi ile gelir. Ağaçlar çiçeklenir. Kırlar bakılmaya değer olur. Çorak araziler bayrama uyanır. Geleceğe dair korkular azalır. Güven verir barajların dolması. Umut türkülerine yenileri eklenir. Yerle gök arası rahmetin şarkılarına iştirak eder. Yer gök aşk olur…
Yağmur nisana âşık. İnsan yağmura. Kutlu nebinin o ayda doğmasının yağmura verdiği kutsallık insana ümit verir. İnsan hakkın salatını gördüğünde acziyetini anlar. Böyle böyle insan olmaya evrilir. 
Yağmur gelişiyle ayrı bir güzellik katar yeryüzüne. Aşıklar meşk eder görünce rahmeti. Gidişi de en az gelişi kadar asildir yağmurun. Rengarenk bir cümbüş bırakır giderken ardından.