HABER/YORUM: ENİSE AĞBAL ÜŞÜMÜŞ
Havalar bir öyle bir böyle. Kış gününde olsak da bahar havası yaşıyoruz bazen.
Ancak çat ayazların kapı eşiğinde olduğu şu zamanda, geceler başta olmak üzere gündüzün pek çok saatleri oldukça soğuk.
Üşüyorlar, acıkıyorlar, korkuyorlar, endişe duyuyorlar. Sokaktaki dostlarımızın dili olmasa da canı var, ruhu var, duygusu var.
Serelim küçük bir kilim parçasını kapımızın eşiğine; gelsin yatsınlar. Tepelerine çatı konduramasak bile, buz gibi betonlarda yatmak zorunda kalmasınlar.
Sadece bir kilim sermenin, bizim gönlümüze açacağı sıcak duygulara kapı aralayalım. Köşe bucak demeden su kapları koyalım. Gücümüz yetiyorsa mamalarını hazır edelim orada burada.
Onlar doysun, onlar susuzluğunu gidersin, kapı önünde üstü açık da olsa, altlarında bir kilim parçası bulup kıvrılıp yatıyor olmanın huzurunu yaşasınlar bir nebze olsa bile.
Açalım ruhumuzu, katmer katmer olmasına izin vermeden açalım üstelik. Çarşaf gibi olsun, engin denizlerin dinginliğine ulaşsın gönlümüz. Katmer katmer olmasın ki, insanî duygular, erdem, iyilik, yardım etmek başta olmak üzere tüm hislerimiz o katmerleşen yüreğimizin kuytu köşelerinde havasızlıktan boğulmasın.
Onlara aldırdığımız nefes, huzur rüzgârı olup gönlümüze doluversin. İşte o zaman hayat bize nasıl da güzelleşiyor hep birlikte şahit olalım.
Bir kilim serelim de güzelleşsin şu gamlı hayat...
